مختصری درمورد زنبور عسل
سر
در جلوترین قسمت بدن قرار داشته و شامل اعضای زیر است: دو عدد چشم مرکب ، سه عدد چشم ساده ، دو عدد آنتن و دهان با خرطوم. بزرگی چشمها وسیله‌ای است که زنبوردار به کمک آن به راحتی می‌تواند زنبور نر را از کارگر تشخیص دهد. زیرا چشم های زنبور نر بزرگتر بوده و از عقب سر به هم می‌رسند، ولی در زنبور کارگر و ملکه به هم نمی‌رسند. کار آنتن ها ، لمس کردن و بوییدن است. زنبور به کمک خرطوم ، شهد را از روی گل ها جمع آوری و از راه دهان به داخل کیسه عسلی می‌فرستد.
زنبور عسل یکی از حشرات مفید برای انسان است که متعلق به رده دوبالان
می‌باشد. زنبور عسل خیلی پیش از انسان در روی زمین به وجود آمده و زندگی می‌کرده
است. زنبور عسل حدود 150 میلیون سال قبل وجود داشته و مشغول زاد و ولد بوده است. منتها با این تفاوت که در آن زمان فاقد یک زندگی اجتماعی بوده و مثل
خیلی از زنبورهای غیر عسلی امروزی ، زندگی انفرادی داشته و هر زنبور لانه مخصوص
بخود را داشته و در آن زندگی می‌کرده است. کندو
محلی است که زنبورها در آن تولد یافته ، کار کرده ، خواهران و برادران خود را
پرورش داده و مواد غذایی لازمه را در آن انبار و ذخیره می‌کنند. زنبور عسل دارای
نژادهای مختلف است و ساختمان بدنی پیچیده‌ای دارند.
بزرگی چشمها وسیله‌ای است که زنبوردار به کمک آن به راحتی می‌تواند زنبور نر را از کارگر تشخیص دهد
برنامه احیای مشارکتی جنگل (جنگلانه) که با هماهنگی از سوی خانه ی بوم گردان پارس در 12 استان برگزار می شود ، با هدف مشارکت دادن نهادهای دولتی و غیردولتی ، سمن ها و دوستداران محیط زیست و طبیعت در احیا داوطلبانه و البته علمی جنگل های کشور ، این گنجینه های ارزشمند و این نعمت خداوندی ترتیب داده شده است. همیاران طبیعت اسبوکلا نیز در راستای برنامه های خود در زمینه حفظ و احیاء جنگل های هیرکانی و مناطق جنگی آسیب دیده ، با این برنامه و دیگر دوستان همراه شده تا گام مفیدی باشد در جهت فرهنگ سازی و حفظ و احیاء جنگل های کشور. لذا پس از مطالعه ی منطقه از نظر پوشش درختان جنگلی و در نظر گرفتن اکوسیستم ، اقدام به اجرای برنامه نموده است. این برنامه در دو بخش اجرا شد ؛ بخش نخست به ارائه ی اطلاعاتی راجع به اکوسیستم های جنگلی و اهمیت آن و نیز معرفی اکوسیستم منطقه ی در نظر گرفته شده برای اجرای برنامه و قرائت پیام خانم دکتر ابتکار که به مناسبت برنامه ی جنگلانه در نظر گرفته شد ، اختصاص یافت . بخش دوم یا بخش اجرایی کار به کاشت تعدادی بذر گونه بومی بلوط و گردوی جنگلی در قسمتی از جنگل تخریب شده به مساحت بیش از 2 هکتار گذشت. در این برنامه از روش کپه کاری استفاده شد . در این برنامه پس از کاشت ، از تعداد چاله ها و بذر ها آمارگیری شد تا به خواست خدا در صورت به ثمر نشستن بذر ها و تبدیل آنها به نهال ، نتیجه ی آن برای برنامه های بعدی هم مورد استفاده قرار گیرد.
دیدن تصاویر این برنامه را در سایت همیاران طبیعت اسبوکلا ببینید.
