پرندگان برای بقا خود ناگزیر به مهاجرت هستند حتی تا 13000 کیلومتر.پرواز انرژی زیاد میخواهد اگه این انرژی را معادل سازی کنیم مانند انسانی میشود که روزی 100 همبرگر بخورد
حالا وقتی در مسیر مهاجرت به زنبورستان برخورد کند همین زنبورخوار روزانه تا 250 زنبور را میخورد که البته این اتفاق برای زنبور زرد و زنبور قرمز هم می افتد.خوردن زنبور توسط زنبور خوار یه غریزه طبیعی است ودیگه نگیم فلان مجازت برای این متهم...خوشبختانه جمعیت این گونه ها در معرض خطر هم نیست ولی فکر نکنم این گونه رفتارها هم درست باشد.بعضی از دوستان پارچه قرمز ودر مرحله بعد بعد وبعد صدا را توصیه کردند امیدوارم این دوستان از هر کندو بالای 100 کیلو برداشت کنند چون اول خالق هستی که هیچ یک از آفریده هایش بیهوده نبوده ونیست ودر درجه بعدی طبیعت جواب این خیر خواهی عزیزان را خواهد داد.وامیدوارم همه زنبوردارهای ایران دارای چنان جمعیتی باشند که آمدن مقطعی وفصلی این پرنده ها تاثیر منفی در کندوها بوجود نیاورد و به قولی توپ هم آنها را تکان ندهد.
به نظر این بی تجربه روشهای زیر میتواند در کاهش تلفات زنبور وملکه موثر باشد:
1- استقرار کندوها در مناطق مرتفع تر با توجه به سقف پروازی تیره سبزه قبایان و زنبور خوران و راسته گنجشک سانان
2-دور بودن زنبورستان از دکلها وتیرهای سیم برق وتلفن
3-استقرار کندوها در مساحت محدودتر جهت تسلط زنبوردار به همه زنبورستان و دور کردن به موقع زنبور خوار
4-زدن رنگ قرمز به بعضی تخته سنگها و آویزان کردن پارچه قرمز رنگ روی شاخه های اطراف زنبورستان
5-ایجاد صدای شترق با منجنیق دستی سنتی یا استفاده از ترقه های کبریتی(البته با در نظر گرفتن آرامش منطقه ودر حد اعتدال)
6-پخش صدای پرندگان شکاری حتی از موبایل (البته در حد اعتدال)
7-استفاده از تیرکمان وپرتاپ سنگ جهت فراری دادن نه کشتن.
8-متاسفانه بعضی از زبورداران قبل از آمدن پرنده ها اقدام به خراب کردن لانه پرنده های سال قبل میکنند (کار درستی نیست)
9-استفاده از تفنگ بادی البته نه برای کشتن و فقط ترساندن
10-استفاده از روش تلقیح مصنوعی ملکه
باتشکر از نویسنده این متنdaryush
مسلم
