براساس نتایج تحقیق این گروه از محققان انگلیسی، عسل حاوی قند است اما بر عکس قندهای تصفیه شده، سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است و به طور معمول، برای هضم قند، ویتامین ها و ماده معدنی ذخیره شده در بدن استفاده می شود که در نتیجه بدن را از هر نوع مواد ذخیره ای عاری می سازد.
مک اینز سرمعتقد است که دلیل اصلی این که بسیاری از ما برای کاهش وزن تلاش می کنیم این است که مقدار زیادی قند و غذاهای فراوری شده مصرف می کنیم.
وی افزود: حتی غذاهای ظاهرا سالم کم چرب نیز اغلب با قندهای مخفی و یا آرد سفید درست شده اند که در بدن سریع به قند تبدیل می شوند. بنابراین مصرف بالای شکر به دلیل کالری موجود در آن و نداشتن ویتامین ها و مواد معدنی باعث افزایش وزن می شود، اما بر خلاف تصور، عسل که منبع خوب مواد مغذی است در کاهش وزن بسیار موثر است.
وی با اشاره به این که بیشتر چربی ها به عنوان یک منبع مصرف نشده در بدن ذخیره و باعث حجم و وزن می شود، گفت: عسل باعث به کارگیری چربی های ذخیره شده می شود و با سوزاندن آن، انرژی فعالیت روزانه را فراهم می کند و با کاهش وزن تدریجی از چاقی پیشگیری می کند.
پزشکان می گویند: در شرایط افسردگی مغز، پیام های شیمیایی ارسال می کند تا قند را از هر منبع ممکن دیگر بدن بگیرد. برخی از این پیام ها موجب تحریک حس سیری ناپذیری قند در شده و باعث می شود که انسان نتواند جلوی خود را در برابر مصرف شیرینی و شکلات بگیرد، اما مصرف عسل این چرخه را واژگون می کند.
این محقق انگلیسی می گوید: مصرف یک نوشیدنی شیرین شده با عسل در شب هنگام موجب کاهش استرس شبانه فرد می شود، به انسان اجازه می دهد که راحت تر بخوابد و در نتیجه بدن فرصت می یابد که به بازیابی، تعمیر و سوخت و ساز بپردازد و همین امر موجب موجب سوزاندن چربی می شود.
وی می گوید از آنجایی که عسل توسط زنبورها و از شهد گل ها درست می شود تا حدودی موجب هضم قند و تغییر ترکیبات انها می شود که خود بر روش سوخت و ساز بدن ما تاثیر می گذارد.
مطالعات نشان می دهند زمانی که ما یک فنجان چای شیرین شده با عسل می نوشیم و یا در ماست عسل می ریزیم ، قند عسل رفتاری کاملا متفاوت با قند سفید یا شکر در بدن دارد.
آزمایش های انجام شده توسط محققان انگلیسی نشان می دهد که یک قاشق چایخوری پر عسل سطح قند خون را کاهش می دهد، که این ویژگی در شکر سفید مشاهده نمی شود.
این بدان معنی است که عسل موجب از فعالیت افتادن سلول های تنظیم قند خون در مغز نمی شود و به رییس بدن اطمینان می دهد که سوخت لازم خود برای کارکرد در حد مطلوب را دارد.
